Barış Dolu Çuku Gezegeni
Çok uzaklarda Çuku adında bir gezegen vardı. Bu gezegende dünyadakilere benzer bazı canlılar yaşıyordu. Bazı canlılar insanlara benzerken bazıları da dünyadaki hayvanlara benziyordu. İnsanlara benzer canlıların adı o gezegende Seti’ydi. Setiler o gezegenin en zeki canlılarıydı ve gezegeni onlar yönetiyorlardı.
Bu gezegende binlerce yıldır savaş olmuyordu. Gezegende yaşayan canlılar kesinlikle birbirlerine zarar vermiyorlardı. Tüm canlılar bir şekilde barış içinde yaşamanın yolunu bulmuşlardı. Canlıların hiçbiri ne ot ne de et yiyordu, biyolojik yapılarından dolayıi sadece nefes alarak yaşayabiliyorlardı, böylece bitkiler de hayvanlar da hayatlarının sonuna kadar yaşamanın tadını çıkarabiliyorlardı. İşte Çuku gezegeni böyle barış dolu bir yerdi.
Bir gün uzay seyahati yapan dünyalılar Cem ve Hazal yanlışlıkla Çuku gezenine ışınlandılar. İlk başta bu garip gezegen karşısında şaşkın ve korkuluydular ancak Setilerin misafirperverliği sayesinde kolayca uyum sağladılar ve çuku gezegenini çok sevdiler. Gezegendeki barış ortamı Cem ve Hazal’ın çok hoşuna gitti ancak bir sorun vardı: Cem ve Hazal’ın yemek yemeleri gerekiyordu ve bu gezegende hiç yemek yoktu. Sadece nefes alarak yaşamak dünyalılar için mümkün değildi. Ayrıca Cem ve Hazal, bir bitkiyi veya hayvanı öldürüp yiyemezlerdi çünkü bu, gezegenin dengesini bozabilirdi.
Binlerce yıldır barış içinde yaşayan Setiler bilimde çok ilerlemişlerdi ve hemen Dünyalı misafirlerinin bedenlerini analiz ettiler, bedenlerinin hangi maddelere ihtiyacı olduğunu belirlediler ve insanlar için bir besin üretmek için çalışmaya başladılar. Sonuçta sadece ışık ve havadaki gazlar ile beslenerek birkaç saat içinde büyüyen dünyadaki mantarlara benzer bir yiyecek ürettiler. Cem ve Hazal bu yiyeceği kendi damak zevklerine göre hazırlamayı ve kullanmayı öğrendiler ve böylece insanların beslenme sorunu ortadan kalkmış oldu. Böylece Çuku gezegeninin barış dolu ortamına insanlar da dahil oldu.
İnsanlar zaman içinde çoğaldılar ve Seti ırkı ile daima barış içinde yaşadılar. İnsanlar bu gezegeni o kadar sevdiler ki dünyaya dönmeyi hiç düşünmediler.